- 26 Nisan 2024
- 3,501
“İnanmak, güvenmek” anlamındaki “emn” (امن) kökünden türediği düşünülmektedir. Duanın kabulünü temenni etmek (ummak) niyetiyle sonunda söylenen “kabul buyur-icabet eyle” anlamında kullanılan bir bitiriş sözüdür. Âmîn kelimesi Kur’an’da geçmemektedir. Peygamber Efendimiz (sas) namazda Fâtiha suresinin arkasından “Âmin” denmesini istemiş ve bizzat da uygulamıştır. (Buhârî, Tefsîr, 1/2) Bu gönderiyi Instagram'da gör Dijital İlmihal (@dijital.ilmihal)'in paylaştığı bir gönderi