Kıraç-Cemalım

Cemalım
Ceyhan suyu akar akar bulanır derler
Düz akışı bayır dolanır önüme düşer
Pusu kurmuş on dört kafir elinde mavzer
Ölüm olsa da ucunda
Gidilir Cemalım
Huyuna da Cemalım huyuna
Kıymışlar da selvi boyuna
Cemalımın kanı akar Ceyhan suyuna
Ardı duman nazlı dağlar sebebim oldun
Can alacak kahpe kurşun yarimi buldun
Murada mı alamadın kırıldı kolum
Bedenime kefen diye sarılır Cemalım