Vatansever Dediğin!

Bastığın yerleri “toprak” diyerek geçme tanı! Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı. Sen şehit oğlusun incitme yazıktır atanı; Verme dünyaları alsan da bu cennet vatanı. Millî şairimiz Mehmet Âkif Ersoy ne veciz ifadelerle tanımlamıştır vatanı. Vatan değerdir. İnsanın doğup büyüdüğü, değerlerini öğrendiği ve inandığı değerleri bağımsızca yaşadığı yerdir. Medeniyettir vatan. Bir milletin yaşam sürdüğü, kültürünü, tarihini ve değerlerini paylaştığı toprak parçasıdır. Gerektiğinde uğruna canların feda edildiği bir toprak parçası… Herkes vatanını sever. Vatanseverdir, vatanını sevenlerin adı. Kurtuluş Savaşı’nda paltosunu cephaneliğin üzerine örten ve kendisi soğuktan donarak şehit olan Şerife Bacı bunlardan biridir. Eli silah tutan herkesin cephede olduğu sıralardır. Silah ve cephanelerin Kastamonu üzerinden Ankara’ya ulaştırılması gerekmektedir. Kadın erkek her yaştan insan adeta insanüstü bir gayret sarf etmektedir. Yıl 1921, kış çetindir. Sırtında çocuğu ve bir taraftan çektiği kağnısı ile İnebolu’dan Kastamonu’ya doğru yola düşmüştür Şerife Bacı. Soğuktan titreye titreye yol alırken aslında titreyen kalbidir. Vatanının bağımsızlığıdır yükü, kağnıdaki mermilerin ağırlığından fazla. Cephaneyle birlikte Kastamonu Kışlası önüne kadar gelmiş, mermileri ve çocuğunu korumak uğruna donarak şehit olmuştur. Yoğun fırtına ve tipinin sabahında dolaşmakta olan devriye ekibi bir bebeğe ait olan ağlama sesini duyar. Sesi takip ettiklerinde sahibi donmuş bir kağnıyla karşılaşırlar. Kardan etkilenmesin diye üzeri battaniyeyle örtülen cephane sapasağlam durmaktadır. Kuru otlara sarılan bir bebekle birlikte… İncelemeler yapılır ve anlaşılır ki bir gece önceki tipide kaybolan Şerife Bacı burada şehit olmuştur. Bedir’de Uhud’da, Çanakkale’de… Anadan, yardan, candan vazgeçen daha nice kahramanlar vardır, isimleri vatan uğruna şehitler arasında yazılan. Vatan sevgimiz maneviyatımızdan da beslenir. Peygamber Efendimiz (sav) doğup büyüdüğü Mekke’ye olan sevgisini anlatmak için; “Vallahi sen Allah’ın yarattığı yerlerin en hayırlı, Allah katında en sevgili olanısın. Senden çıkarılmamış olsaydım çıkmazdım. Bana senden daha güzel, daha sevgili yurt yoktur. Kavmim beni, senden çıkarmamış olsaydı çıkmaz, senden başka bir yerde yurt yuva tutmazdım” demiştir. Bu sözler bir gün tekrar dönmek üzere vatanından ayrılmak zorunda kalan Sevgili Peygamberimizin vatanına olan bağlılığını ve sevgisini açıkça göstermektedir. Zira sevgi, görünür olunca anlamlıdır. Öyleyse sadece darlıkta, zorlukta ya da savaşta değil her zaman vatana bağlılığını göstermelidir insan. Çevresine duyarlı olmalıdır mesela. Değerlerine sahip çıkmalı ve bu değerlerle yaşamalıdır. Üstlendiği işin sorumluluğunu en iyi şekilde taşımalı, bugünün işini yarına bırakmamalıdır. Şanlı tarihimizi unutmadan birlik ve beraberlik içerisinde geleceğe yol almalıdır. Şairin dediği gibi: Bu vatan toprağın kara bağrında Sıra dağlar gibi duranlarındır. Bir tarih boyunca onun uğrunda Kendini tarihe verenlerindir. Orhan Şaik Gökyay